Msza Trydencka w Głogowie, Głogow, Legnica, Poland. 808 likes · 3 talking about this. Strona skupiająca osoby pragnące uczestniczyć w celebracji Mszy Świętej w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego w Jutro tj. 20 marca, w III Niedzielę Wielkiego Postu, Msza Święta Trydencka - jak zwykle - o godzinie 16.00. Przed Mszą Świętą o godzinie 15.30 wspólna modlitwa różańcowa, a po Mszy Świętej o godzinie 17.30 nabożeństwo Gorzkich Żali. Książki o mszy świętej trydenckiej i literatura w języku łacińskim. W tej obszernej kategorii naszego sklepu oferujemy wybór dwóch rodzajów książek: nawiązujących do mszy świętej trydenckiej, a także w języku łacińskim. Znajdziesz tu obowiązkowe pozycje, które powinny znaleźć się w biblioteczce każdego chrześcijanina. Piusa V, Msza w klasycznym rycie rzymskim, Tradycyjna Msza Łacińska, itp. Wiecej o Mszach Św. trydenckich: www.mszatrydencka.pl. Msze Św. trydenckie w naszym kościele sprawowane są w pierwsze niedziele miesiąca, o godz. 15.00 w kaplicy spowiedzi. Jest też możliwość przyjmowania innych sakramentów w tej formie. Grzegorz Śniadoch, Instytut Dobrego Pasterza (na podstawie: Msza Trydencka. Prawda i mity, wyd. II) Na początku przytoczmy słowa papieża Benedykt XVI, który w liście do biskupów, dołączonym do motu proprio Summorum Pontificum, pisze: Lękano się, że dokument ten godzi w autorytet Soboru Watykańskiego Drugiego, ale zaraz wyraźnie Vay Tiền Nhanh Ggads. Mianem Mszy trydenckiej określa się jednolity porządek celebrowania Mszy Świętej, który obowiązywał w Kościele rzymskokatolickim od 1570 r. do 1969/1970 r. Swoją nazwę zawdzięcza on Soborowi Trydenckiemu (1545 - 1563), podczas którego biskupi zadecydowali o zunifikowaniu liturgii. Skodyfikowaniem rytu, przygotowaniem ksiąg liturgicznych i ich rozpowszechnieniem zajął się ówczesny papież św. Pius V. W kwestii nazewnictwa należy dodać, że termin „Msza trydencka” nie jest terminem oficjalnym, ale określeniem potocznym, podobnie jak określenie „stara Msza”. Poprawniej jest natomiast mówić o Mszy sprawowanej w „nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego”. Z kolei porządek Mszy, który pojawił się w Kościele w 1970 r., to dla odmiany „zwyczajna forma rytu rzymskiego”, kolokwialnie – „Msza posoborowa”.Do podstawowych cech Mszy trydenckiej, które jednocześnie odróżnią ją od mszą posoborowej, należą:1) Język – Msza trydencka sprawowana jest po łacinie;2) Pozycja kapłana – kapłan stoi odwrócony plecami do ludu, ale twarzą do krzyża;3) Śpiewy gregoriańskie;4) Cicho wypowiadane formuły modlitewne;5) Bogactwo gestów liturgicznych celebransa;6) Charakterystyczne rozpoczęcie Mszy – rozpoczyna się modlitwami u stopni ołtarza, dopiero po spowiedzi powszechnej i absolucji (rozgrzeszeniu) kapłan wchodzi po stopniach i rozpoczyna się introit (pieśń na wejście);7) Liturgia słowa złożona tylko z dwóch czytań (z uwzględnieniem Ewangelii);8) Kazanie, które nie wchodzi w skład Mszy Św.; może być wygłoszone nawet przed lub po liturgii;9) Zakończenie Mszy: odczytanie tzw. Ostatniej Ewangelii, czyli początku Ewangelii św. Jana dotyczącego wcielonego Słowa forma rytu rzymskiego nigdy nie została w Kościele zakazana, ale w dużej mierze wyparł ją nowy porządek Mszy (ustalony po Soborze Watykańskim II). Zapotrzebowanie zarówno kapłanów, jak i wiernych na liturgię w poprzedniej formie nie zanikło jednak całkowicie. W liście papieskim motu proprio z „Summorum Pontificum” z 2007 r. Benedykt XVI podkreślił, że oba porządki sprawowania Mszy Św. – z XVI r. i XX w. – są „dwiema formami tego samego Rytu Rzymskiego”, nie wykluczają się zatem i mogą być odprawiane we współczesnym Kościele. Wierni w pełni niezależnie podejmują zatem decyzję, w której Mszy chcą uczestniczyć. Po opublikowaniu listu Benedykta XVI wzrosła liczba Mszy odprawianych w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, ale daleko jej do popularności i powszechności, jaką cieszy się nowy porządek liturgiczny. Msza trydencka jest sprawowana regularnie tylko w nielicznych parafiach w naszym kraju. Informator Co to jest wiatyk? Kiedy się go przyjmuje?Wiatykiem nazywa się Eucharystię udzielaną chorym znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci. Zgodnie z nauką Kościoła katolickiego jest to „pokarm na drogę” (KKK, 1020) dla tych chrześcijan, którzy kończą swoje ziemskie życie. Zresztą sama nazw... Przebieg chrztu bez Mszy krok po krokuW Instrukcji Duszpasterskiej Episkopatu o Udzielaniu Sakramentu Chrztu Świętego Dzieciom z 1975 r. możemy przeczytać, że „zasadniczo dzieci należy chrzcić podczas Mszy Św.”. W wyjątkowych i uzasadnionych okolicznościach zdarzają się jednak odstęps... Co oznaczają kolory szat liturgicznych? Kiedy obowiązują?W Kościele katolickim do kanonu kolorów liturgicznych należą: biały, czerwony, zielony, fioletowy, czarny i różowy. Co symbolizują poszczególne barwy? Kiedy obowiązują? Dlaczego czasami kapłani zakładają złote oraz srebrne szaty? Odpowiedzi na te ... Czy w kościele mozna robić zdjęciaCzy w kościele można robić zdjęcia? Nie sposób jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Prawo kanonicznie nie zajmuje się bowiem kwestią fotografii w ogóle. W rezultacie wszystko zależy od reguł obowiązujących w konkretnej parafii bądź na terenie... Zobacz więcej Modlitewnik Zobacz więcej Jak się zachować uczestnicząc pierwszy raz w Mszy w formie nadzwyczajnej? Człowiek, który po raz pierwszy przychodzi na Mszę trydencką może czuć się nieco zagubiony. Msza ta pod wieloma aspektami różni się od Nowej Mszy, którą mamy na co dzień w naszych kościołach. Dlatego jeżeli wiemy, że będziemy uczestniczyli w takiej Mszy, warto się do niej przygotować. Można to uczynić np. poprzez obejrzenie jej nagrania, których nie brakuje w Internecie. Bez problemu można tam też znaleźć stałe teksty tej Mszy, by się z nimi wstępnie zapoznać. Kiedy już znajdziemy się pierwszy raz na takiej liturgii, warto usiąść gdzieś z tyłu, by widzieć jakie postawy ciała przyjmować. Zasada była też następująca: „Jeśli nie wiesz, jaką postawę przyjąć, to po prostu klęcz”. Co do postaw wiernych, spotyka się tu różne lokalne zwyczaje. Wybierając się na Mszę w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, warto zaopatrzyć się w Mszalik z tekstami tej Mszy. Musimy jednak pamiętać, że nie jest konieczne korzystanie z Mszalika. Nie musimy kurczowo śledzić każdego słowa, które mówi kapłan. Wiele z nich z resztą wypowiada po cichu lub podczas śpiewu. Zdarza się, że osoby pierwszy raz uczestniczące zniechęcają się z powodu gubienia się w tekście Mszy św. Z powodu ilości odmawianych przez kapłana tekstów nie sposób ich wszystkich zgłębić sercem, a nawet za nimi nadążyć ze zrozumieniem. Tę Mszę przeżywa się duchem, dopiero później intelektem. Nie chodzi o to, by wszystko usłyszeć i zrozumieć. Msza jest „tajemnicą tajemnic”, jak pisał bł. Jan Paweł II. Czasem uderzy nas jakieś stwierdzenie, zostańmy przy nim, medytujmy. Benedykt XVI pisał, wspominając swoje dziecięce lata, że zagłębianie się w tajemniczy świat liturgii było dla niego fascynującą przygodą. „Spotykałem tam rzeczywistość, której nikt nie zmyślił, której nie stworzył ani jakiś urzędnik, ani wielka jednostka. Ta tajemnicza struktura tekstu i akcji wyrosła poprzez stulecia z wiary Kościoła. (...) Nie wszystko było logiczne, czasami zawikłane i trudne w orientacji. Ale właściwie przez to struktura ta była cudowna i dziwnie przejmująca”. Zachęcam więc, by uczestnicząc w tej Mszy po raz pierwszy, przeżyć ją na sposób kontemplacyjny. Odłożyć Mszalik i spróbować modlić się tym, co się widzi, co się czuje. Np. zapachem kadzidła, pięknem kwiatów, krzyżem na ornacie… Spoglądajmy na krzyż stojący w centralnym miejscu ołtarza i pomyślmy o tej tajemnicy bezkrwawej Ofiary, która uobecnia się za nas na ołtarzu. Pomyślmy o wielkiej miłości Boga do nas. Znam ludzi, którzy wzruszyli się głęboko, kiedy zobaczyli Hostię na tle krzyża w trakcie Podniesienia. W modlitwie pomaga nam również dźwięk dzwonka, śpiewy, a nawet ich dostosowane do liturgii melodie. Są i tacy, którzy podczas tej Mszy odmawiają różaniec, szczególnie tajemnice bolesne. W ten sposób trwają w łączności z Chrystusem w tajemnicy ofiary. Stąd św. Pio mówił: „Mszał jest dla kapłana, my mamy łączyć się z Matką Bożą pod krzyżem”. Dajmy się unieść misteryjnością tej liturgii, językiem łacińskim czy obecną ciszą. Pomyślmy i wyobraźmy sobie całe pokolenia, zastęp Świętych, którzy również uczestniczyli w takiej Mszy. Z każdą Mszą w tej formie rytu, odkrywa się coraz bardziej głębię liturgii. Z czasem dochodzi się do znajomości i zrozumienia jej struktury, co umożliwia swobodne używanie Mszalika. Możemy również tę Mszę przeżywać jako medytację nad Męką Pańską lub życiem Pana Jezusa. Zostały w tym celu przygotowane specjalne rozważania na poszczególne części tej Mszy. Np. kiedy widzimy kapłana wchodzącego po stopniach do ołtarza, wyobrażamy sobie i medytujemy nad Chrystusem wchodzącym na Golgotę. Kiedy kapłan ściąga welon z kielicha, my myślimy nad tajemnicą odarcia z szat itd. Takie rozważanie wymaga jednak już dość dużej znajomości przebiegu tej Mszy. Poznawanie tej formy rytu to proces wymagający duchowego wysiłku. Musimy na niego być przygotowani. Ta najdostojniejsza tajemnica jako ofiara, zawiera w sobie przeobfity zapas zbawienia przygotowany nie tylko dla poszczególnych osób, ale i dla wszystkich ludzi. Dlatego to Kościół zwykł ją gorliwie składać “za zbawienie całego świata”. Właściwą jest rzeczą, aby dla rozbudzenia pobożności i czci tej tajemnicy połączyli swe starania wszyscy ludzie dobrej woli(…) Gorąco też pragnęlibyśmy, aby wielka moc i skuteczność Mszy św. była szerzej znana i coraz bardziej XIII, Miræ caritatis Msza trydencka to popularne określenie Mszy świętej w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. Jest to forma celebracji Mszy świętej w obrządku łacińskim. Od 1570 r. był to główny ryt Mszy św. w Kościele katolickim. W 2007 r. papież Benedykt XVI w motu proprio Summorum pontificum potwierdził, że każdy kapłan obrządku łacińskiego może odprawiać Mszę świętą według Mszału Rzymskiego wydanego w 1962 r. przez bł. Jana XXIII. Czym Msza Św. w rycie klasycznym różni się od Mszy Św. posoborowej? Najbardziej zauważalnną różnicą jest kierunek celebracji liturgicznej. Msza trydencka jest sprawowana ad orientem (łac. ku wschodowi). Choć rubryki Mszału Pawła VI ani dokumenty Soboru Watykańskiego II nie nakazują odprawiania Mszy św. versus populum (łac. w kierunku ludu), to celebracja Mszy św. posoborowej ad orientem jest niezwykle rzadka. Po Soborze Watykańskim II do liturgii wprowadzono używanie języków narodowych. W celebracji Mszy św. trydenckiej używany jest język łaciński. Wyjątkowo papieże zezwalali na odprawianie Mszy św. w języku innym niż łaciński. Dotyczy to na przykład niektórych diecezji chorwackich, w których można było używać języka cerkiewnosłowiańskiego zapisanego głagolicą. Więcej o powodach używania łaciny w liturgii można przeczytać tutaj. W rycie klasycznym jest tylko jedna Modlitwa Eucharystyczna - Kanon Rzymski, który według świadectwa Soboru Trydenckiego pochodzi z Tradycji apostolskiej. Ostateczną formę uzyskał on za pontyfikatu papieża Grzgorza Wielkiego (VI wiek). Aż do lat 60. XX wieku nie wprowadzano do jego treści żadnych zmian. We Mszy trydenckiej jest on odmawiany przez kapłana po cichu. Przez cały czas trwania Kanonu wierni klęczą. Troska Kościoła o piękno liturgii na nam uzmysłowić, że uczestniczymy w misterium tremendum et fascinosum. W liturgii bizantyjskiej i koptyjskiej ołtarz od nawy oddziela ikonostas - ozdobna ściana pokryta ikonami, natomiast w tradycji ormiańskiej - zasłona. Cisza kanonu i język łaciński w pewnym sensie stanowi "ikonostas" liturgii rzymskiej. Kościół wprowadził te "zasłony" świadomy jak wielkie tajemnice dzieją się na ołtarzu. Ich podstawowym zadaniem nie jest jednak zakrycie przed wiernymi obrzędów, ale wskazanie na misterium. Czy aby uczestniczyć we Mszy Św. "trydenckiej" trzeba znać łacinę? Do uczestnictwa we Mszy św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego nie jest konieczna znajomość języka łacińskiego. Podczas śpiewanej Mszy św. większość tekstów jest odczytywana przez kapłana po cichu. Dla wiernych którzy chcą śledzić teksty mszalne dostępne są specjalne mszaliki zawierające części stałe. Osoby, które regularnie uczestniczą w Mszy "trydenckiej" mogą z łatwością opanować podstawowe odpowiedzi w języku łacińskim. Dlaczego kapłan stoi "tyłem do ludzi"? Wbrew obiegowym opiniom celebracja ad orientem nie polega na sprawowaniu liturgii "tyłem do ludzi". Jest to raczej celebracja versus Deum - zgromadzony lud pod przewodnictwem kapłan zwraca się do Boga. O Jego obecności przypomina krzyż, który zawsze znajduje się na centralnym miejscu ołtarza oraz tabernakulum. Znaczenie ma także kierunek celebracji - "ku wschodowi". Od pierwszych wieków chrześcijaństwa wschód przywodził na myśl Chrystusa - " Wschodzące Słońce" (por. Łk 1, 78). Warto zwrócić uwagę, że kiedy kapłan zwraca się do wiernych, zwykle odwraca się w ich kierunku. Dzieje się tak na przykład gdy celebrans mówi: Dominus vobiscum - Pan z wami, Orate, fratres - Módlcie się, bracia czy Ite, missa est - Idźcie, ofiara spełniona. Należy wspomnieć również, że przyjety współcześnie sposób spożywania posiłków z biesiadnikami zwróconymi twarzami do siebie po obu stronach stołu pojawił się dopiero w średniowieczu. Powszechną praktyką zarówno Żydów, jak i Greków oraz Rzymian było ucztowanie przy stole w kształcie półkolistym (w kształcie litery sigma). Wszyscy biesiadnicy znajdowali się po zewnętrznej stronie stołu, natomiast strona wewnętrzna pozostawała wolna dla usługujących. Czynnikiem wyróżniającym Żydów było zwracanie się w kierunku Jerozolimy. Zwrócenie się wiernych i kapłana w jednym kierunku pozwala wiernym łatwiej uczestniczyć w sprawowanej Ofierze. Czy Msza "trydencka" jest przeznaczona tylko dla osób starszych oraz miłośników historii? Papież Benedykt XVI w liście do biskupów po opublikowaniu Summorum Pontificum napisał: "Zaraz po Soborze zakładano, że zapotrzebowanie na Mszał z roku 1962 ograniczy się do starszego pokolenia, które w tej formie liturgii wyrosło. W międzyczasie jednak okazało się z całą oczywistością, że młodsze pokolenie też może odkryć tę formę liturgiczną, poczuć jej piękno i odnaleźć w niej ten sposób spotkania z Tajemnicą Najświętszej Eucharystii, który byłby najlepiej do niego dopasowany." O niesłabnącym zainteresowaniu młodych Mszą w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego świadczy także wzrost liczby inicjatyw inspirowanych przez młodzież oraz skierowanych do ludzi młodych. Wśród nich należy wymienić rekolekcje dla rodzin, Tradicamp, grupy skautingowe (np. Skauci św. Bernarda z Clairvaux) oraz duszpasterstwa akademickie (w Polsce: krakowskie duszpasterstwo Sedilla, gdańskie duszpasterstwo Versus Deum). Od 2005 r. staraniem Międzynarodowego Stowarzyszenia Iuventutem (Fœderatio Internationalis Iuventutem) Msza "trydencka" odprawiana jest także podczas Światowych Dni Młodzieży. W ramach tych spotkań organizowane są także Msze święte pontyfikalne oraz katechezy dla uczestników. Czy uczestnictwo w "starej" Mszy jest negacją nauczania Soboru Watykańskiego II? Benedykt XVI w swoim liście skierowanym do biskupów po opublikowaniu motu proprio Summorum Pontificum napisał: lękano się, że dokument ten godzi w autorytet Soboru Watykańskiego Drugiego, którego jakoby jedna z ważniejszych decyzji, "reforma liturgiczna", zostałaby poddana w wątpliwość. Lęk ten jest całkowicie nieuzasadniony. Należy dodać, że Sobór Watykański II nie nakazał celebrowania Mszy św. "twarzą do wiernych". Konstytucja soborowa Sacrosanctum Concilium dopuszcza co prawda szersze stosowanie języków narodowych w liturgii, jednak w punkcie 36 § 2 Konstytucji Ojcowie Soborowi stwierdzają: W obrzędach łacińskich zachowuje się używanie języka łacińskiego, poza wyjątkami określonymi przez prawo szczegółowe.

msza trydencka jak się ubrać